Het DONDERKOOR is een gemengd koor dat begin 1990 werd opgericht door dirigente Marja Oldenhave. Hans Hartogensis begeleidde het koor vanaf de jaren negentig. Door hem steeg het niveau van het koor aanzienlijk en werkte Marja steeds meer toe naar een vierstemmig repertoire. In 2017 ging Hans met pensioen. Hij werd opgevolgd door Stan van der Busken waar we tot op heden met veel plezier mee samenwerken. Juni 2024 ging Marja met welverdiend pensioen.
We zijn een groep eigenzinnige, enthousiaste en gastvrije mensen van diverse pluimage en staan bekend om onze sprankelende uitstraling. Dol op zingen streven we naar een prettige balans tussen kwaliteit en plezier. Dat dit een succesformule is blijkt wel uit het feit dat er nog steeds leden van het eerste uur bij ons zijn. Marja Oldenhave werkte vanuit de opvatting dat iedereen kan (leren) zingen. Vakkundig heeft ze ons met veel geduld en humor van twee- naar vierstemmig zingen weten te leiden. Om efficiënt te kunnen oefenen werken we met een digitaal muziekprogramma, Musescore, waarmee je eenvoudig thuis je stempartij kunt beluisteren en oefenen.
Ons repertoire bestaat uit zestiger – jaren popsongs, ballades, Franse chansons en soms ineens een achttiende-eeuws dranklied. Ook een goede smartlap of een keuze uit liedjes van overzee gaan we niet uit de weg. Kortom, we zijn van alle markten thuis. Veel koorleden nemen solo’s voor hun rekening wat ons optreden iets extra’s geeft.
Het koor bestaat uit vijfentwintig tot dertig leden. We streven ernaar minimaal drie keer per jaar op te treden. Als we ingeloot worden doen we mee aan de Korendagen in Paradiso. Daarnaast treden we jaarlijks op tijdens het Muiderkerk festival. Tijdens de Aprilfeesten op de Nieuwmarkt zijn we ook daar te vinden en doen we mee aan het korenconcours.
Repeteren doen we op donderdagavond in het gebouw van speeltuinvereniging De Waag, aan de Oude Schans 10 D. We werken steevast aan ons repertoire en oefenen regelmatig nieuwe liedjes. Vanaf 19.30 uur ben je welkom – de repetitie begint om 20.00 uur met wat simpele stretch- en stemoefeningen. We zingen twee uur en houden een kwartier pauze tussendoor.
onze dirigent
Helaas is Marja Oldenhave begin zomer 2024 met welverdiend pensioen gegaan. Met veel geduld en inzet heeft ze jarenlang ons ‘zooitje ongeregeld’ weten te begeleiden naar het 4-stemmige koor dat we nu zijn. We hebben heel wat met elkaar meegemaakt. Regelmatig optredens in het land, twee keer een workshop in Portugal en de Korendagen in Paradiso zullen we niet licht vergeten. Heel wat keren stonden we samen met het Prismakoor, dat Marja ook onder haar hoede had, op het grote podium. Hartverwarmende momenten die we zullen blijven koesteren …
We hebben haar uitgeleid met een daverend feest. Er werd gezongen, gesproken, herinnerd én gelachen maar het was onontkoombaar Marja heeft haar carrière als dirigent afgesloten.
De consequentie daarvan is dat er voor ons een nieuwe periode aanbreekt. We zijn ondertussen wat jaartjes ouder. Bijna allemaal met pensioen wordt er veel gereisd. We zijn niet altijd onafgebroken in de stad te vinden. Tóch zijn we vastbesloten het koor een doorstart te laten maken, misschien wat losser van opzet maar wel degelijk toegewijd. Op dit moment zoeken we dus de juiste dirigent en de juiste vorm om dit te bewerkstelligen.
Ondertussen zingen we met Stan, onze gitarist, onvermoeibaar ons ‘oude’ repertoire en proberen onder zijn hoede zelfs nieuwe liedjes in te studeren.
Je bent zeer welkom op donderdagavond om samen met ons de toekomst van het Donderkoor opnieuw vorm te geven!!
Wordt vervolgd!!!
Onze gitarist
Stan van den Busken komt uit een muzikale familie. Al heel jong kreeg hij les op de accordeon en reeds op zevenjarige leeftijd treedt hij voor het eerst op samen met zijn vader. Enkele jaren daarna krijgt hij van een oom zijn eerste gitaar en al was het maar omdat dit instrument een stuk lichter was: hij is er tot nu toe trouw aan gebleven.
Hij kan goed op gehoor spelen en is een veel gevraagde rocker. Hij bewondert Django Reinhard, Jan Akkerman en Dany Lademacher.
Sinds september 2017 is hij de trouwe begeleider van Het Donderkoor.
Toke
Al sinds sinds 1994, dus al een kwart eeuw, ben ik lid van dit geweldige koor dat toen nog de toepasselijke naam “Hart op de tong” had. Het repertoire bestond in die tijd voor een groot deel uit levensliederen en enkele Engelstalige liedjes uit de jaren zestig. We kregen steeds meer nieuwe leden én een geweldige gitarist waardoor ook ons repertoire veranderde. Nu, 30 jaar later, ga ik nog steeds met heel veel plezier naar mijn koor, al woon ik niet meer in het mooie Amsterdam. Tegenwoordig reis ik met alle plezier, elke donderdag-avond met de trein uit Almere om te gaan zingen.
Waar ik zo trots op ben is dat ons koor zo gegroeid is in de afgelopen decennia. In plaats van tweestemmig zingen wij nu als vierstemmig koor de sterren van de hemel. Een aantal leden deinst er niet voor terug een solo ten gehore te brengen. Wat ik zo heerlijk vind is dat ons koor veel verschillende muziekstijlen zingt; van The Eagles tot aan Corry Konings maar ook een mooi Frans chanson of een Ierse ballade.
Nog een laatste noot: ons koor bestaat uit een geweldige groep mensen die allemaal van zingen houden maar soms ook te werk gaan als een zootje ongeregeld. Juist die combinatie en het delen van lief en leed maakt het Donderkoor tot een uniek koor!!!
Ik hoop er nog vele jaren deel van uit te mogen maken. Want het is elke donderdag weer een warm bad waar je in terecht komt.
annette
Een flink aantal jaren geleden kwam ik in mijn cafeetje in de Nieuwmarktbuurt een groep vrolijke mensen tegen. Een gedeelte van het Donderkoor dat in de buurt oefende kwam samen nog even iets drinken. Een buurtbewoner, die wist dat ik erg van zingen hield, vroeg me: ‘Kom erbij, je bent van harte welkom!’ Ik was bezig met een studie en had mezelf voorgenomen om, als ik daarmee klaar was, bij een koor te gaan zingen! En zo gezegd zo gedaan….. Inmiddels is het alweer 13 jaar geleden en ik heb er nog steeds enorm veel plezier in. Toen ik nog werkte moest ik mezelf vaak een schop onder mijn kont geven om te gaan, zo moe was ik. Maar, altijd gaan is de afspraak en zodra we aan het zingen waren viel alle moeheid van me af. En zo is het nog steeds, het zijn veelal heerlijke avonden waar hard wordt gewerkt, zo mooi mogelijk wordt gezongen en na afloop heel wat wordt afgekletst en gelachen. Het is een bewerkelijk, voor de dirigente soms lastig te disciplineren, groepje mensen maar iedereen is bereid een zo goed mogelijke partij te zingen. En wat kan het verrassend mooi en ontroerend klinken, terwijl je bij het instuderen dacht dat het nooit iets zou worden. Ik ga nog hééééél lang blijven, dat is duidelijk
jos
25 jaar geleden ging ik uit nieuwsgierigheid mee naar het koor ‘Hart op de Tong’, voorloper van het Donderkoor. Het bleek een bont gezelschap waar ik moeiteloos in werd opgenomen. De groep was hecht, er werd hartstochtelijk gezongen en na afloop gingen we vaak nog even een drankje drinken met z’n allen. Ik had nog nooit gezongen. Het gevoel dat het samen zingen de eerste keren bij mij opriep is nooit meer weggegaan. Ik zie het als een spel wat je samen speelt om te komen tot een vorm van harmonie. Ik word even een instrument. Dat werkt helend en het is me heilig geworden. Ik leid een druk bestaan maar ik zet voor de donderdagavond alles opzij, ik kijk er naar uit. Het geeft me energie en balans.
Van Marja Oldenhave, de dirigent, heb ik veel geleerd. Het is belangrijk dat je begrijpt wat je zingt. Het is ook een stukje voordracht, je probeert iets over te brengen. Waar zit de emotie en waar leg je de klemtoon ?
Het Donderkoor is een laagdrempelig koor, in principe is iedereen welkom. Gelukkig maar want dat bepaalt in grote mate de warme sfeer die wij onderling hebben. We treden relatief weinig op wat ruimte geeft en dat vind ik eigenlijk wel zo prettig. Er is geen al te grote druk om te presteren wat zeker niet wegneemt dat we wel ons best doen om eruit te halen wat erin zit want we willen uiteindelijk toch graag iets goeds neerzetten. Wie wil mag solo’s instuderen.